روشهای تهیه چای کمپوست(مترجم:مهندس صمدی)
روش استفاده از برگهای تازه در این روش هر چه تنوع برگها و گیاهان تازه مورد استفاده بیشتر باشد سودمندتر است. 1. جمع آوری مواد برگی.گیاهان مناسب اینکار گزنه یا جلبک دریایی اگر نزدیک ساحل هستید 2. یک ظرف را پر از آب کنید 3.مواد برگی را به آب اضافه کنید 4.مخلوط آماده شده را به گیاه اضافه کنید استفاده از کمپوست آماده به یاد داشته باشید که برخی افراد مخالف انجام این روش هستند زیرا آنها معتقدند که پاتوژن های بی هوازی از جمله ای کولای در اثر عدم حضور اکسیژن در این روش ایجاد میشوند.به هر حال هنگام کار می توانید از ماسک و دستکش جهت انجام اینکار استفاده کنید 1.کمپوست آماده را داخل ظرفی بریزید .2.نصف تا دو سوم ظرف را با آب پر کنید و اجازه بدید به مدت 8 ساعت خیس بخورد اگر که بطور مداوم هم بزنید 8ساعت کافیه در غیر ایصورت 24 ساعت باید خیس بخورد. 3.برای استفاده از این چای که به رنگ زرد کهربایی است از یک بطری اسپری استفاده کنیداگر تیره تر بود باید با اب رقیق گردد. این چای به راحتی برای هر نوع گیاهی بویژه گیاهان تازه کاشته شده یا پیوندی،گیاهان بیمار که نیاز به یک تونیک دارند مفید است از چای کمپوست در آب و هوایبسیار سرد یا گرم استفاده نکنید.در فصل تابستان صبح زود یا نزدیک غروب استفاده شود.به این دلیل که روزنه های گیاه در این مواقع باز هستند. تنها در فصل رشد گیاهان استفاده شود روزنه گیاهان پهن برگ در سطح زیرین برگ قرار دارد بنابراین اطمینان حاصل کنید که تمام سطح برگ پوشیده شده است. روش اسپری کمپوست این روش به طور موفقیت آمیزی در طول دهه ها برای کنترل بیماری ها استفاده شده است. 1.در سطلی مقداری ورمی کمپوست را با آب مخلوط کنید 2.به مدت 15 دقیقه مخلوط را هم بزنید. 3.مایع بدست آمده را بر روی گیاهان بیمار اسپری کنید.این روش میتواند به عنوان یک روش پیشگیری از بیماری نیز استفاده گردد. روش استفاده از عصاره کمپوست هوادهی شده بهترین روش برای استفاده از کمپوست به عنوان یک عصاره(چای) است اما نیاز به تلاش بیشتری نسبت به سایر روشها دارد.روشهای قبلی به طور موثری باعث پخش مواد غذایی از کمپوست به گیاه میشدند ولی این روش علاوه بر این باعث افزایش میکروبهای سودمند میگردد. 1.قبل از استفاده کمپوست را بخوبی هوا دهی کنید (کمپوستی که درآن از منابع کربن مثل برگ ،خاک اره و مقوای تمیز و خاک جنگل استفاده شده باشد باعث افزودن قارچهای مفید به کمپوست میگردد و برای اینکار مناسب است).تنها از کمپوست کاملا آماده که کمی بوی شیرین دارد استفاده کنید 5تا 10کیلواز کمپوست کاملا آماده هوادهی شده رادریک ظرف پلاستیکی 20 لیتری بریزید و باقیمانده را با آب پر کنید 250 سی سی ملاس غیر سولفوره را به مخلوط اضافه و بطور کامل هم بزنید.در هوای سرد نیاز به ملاس بیشتر میشود. 2تا 3روز مخلوط را بحال خود رها کنید و بعد از آن با یک تکه چوب هم بزنید تا مواد جامد را از پایین آوردهو در اطراف مایع شناور سازد.یک پمپ آکواریوم با 3 سنگ هوا وارد مخلوط نموده تا منجر به حفظ اکسیژن در سطوح پایین گردد. مخلوط را بو کنید.باید بویی شیرین ملایمی داشته باشد.اگر بوی نامطبوعی داشت یا خیلی الکلیک بود این بدان معناست که شما نیاز به اضافه کردن سنگ هوابه پمپ آکواریوم و مقداری ملاس دیگر دارید. وقتی که چای کمپوست شما آماده شد پمپ را خارج کنید (مخلوط را قبل از ریختن به ظرف اسپری هم نزنید)سعی کنید درعرض 10 دقیقه اسپری را انجام دهید اگر به زمان بیشتری نیاز دارید باید از ظروف اکسیژنه استفاده کنید.
مراحل منطقی روند اجرای طرح تولید کود ورمی‌کمپوست
1- کسب اطلاعات پایه لازم از طریق مشاهده فیلم های آموزشی یا خواندن کتاب یا پرس و جو از افراد آشنا و با تجربه یا شرکت درکارگاههای آموزشی و کسب اطلاعات کافی از اهمیت کرم پوسال (ورمی‌کمپوست) و روش تولید و نگهداری از آن.
2- تعین هدف از تاسیس مزرعه کرم پوسال (ورمی‌کمپوست). 3- برآورد میزان متوسط ماده آلی (کود حیوانی، زباله، بقایای گیاهی) قابل تامین در طول سال. 4- برگزاری کارگاه‌های آموزشی و تبلیغی برای تامین بازار مصرف. 5- تعیین محل مصرف تولیدات و تعداد مصرف‌کنندگان. 6- تعیین میزان مصرف کرم پوسال (ورمی‌کمپوست) یا کرم خاکی. 7- بر آورد سطح مزرعه کرم پوسال (ورمی‌کمپوست) متناسب با میزان متوسط ماده آلی قابل تامین، میزان ورمی‌کمپوست دارای تقاضا و میزان توسعه مصرف در آینده. 8- تامین زمین مورد نیاز در فاصله مناسب از مزارع یا شهرک تولید زباله. با توجه به هزینه حمل و نقل در این نوع فعالیت حتیالامکان باید در اجرای این طرح زمین مورد نظر در محلی انتخاب شود که هزینههای حمل و نقل به حداقل برسد. 9- تامین آب مورد نیاز. 10- تامین یک رشته برق. 11- خرید تجهیزات مورد نیاز شامل سرند، خرمنکوب یا سرشاخه خردکن، فرغون، بیل و... 12- زیر سازی و ایجاد تراکم در محل احداث مزرعه کرم پوسال (ورمی‌کمپوست). 13- بتون‌ریزی با ضخامت 15 سانتیمتر با شیب مناسب و احداث کانالهای انتقال شیرابه. 14- نصب سایبان چوبی یا فلزی متناسب با شرایط منطقه و امکانات موجود. 15- تهیه ماده آلی. 16- خرید کرم.
کرمها چگونه عمل کمپوستینگ را انجام میدهند؟ این امر باعث هوادهی خاک میگردد وموادمغذی و اکسیژن را در اختیار خاک قرار میدهد.تغذیه کرم از کمپوست و موادآلی موجود در آن باعث شکستن و تجزیه مواد آلی میگردد وباعث میشود که این مواد به شکل قابل دسترس برای گیاه تبدیل شود و ساختاری شبیه پیت یا خرده نان ایجاد میشود که باعث بهبود هوادهی وزهکشی خاک میگردد چند نکته مهم برای افزایش جمعیت کرم و افزایش کوکون ریزی 1.افرادی که گاوداری دارند وبنا به هر دلیل جیره غذایی دامشان دچار کپک زدگی شده میتونن از سیلو یا یونجه و کاه کپک زده خود استفاده کنند.چون ضرر مصرف این مواد برای دام بیشتر از فایده اش است ولی برای کرمها نه تنها ضرر نداره بلکه باعٍث افزایش جمعیتشان میشود. 2.درصورت دسترسی به ملاس چغندر به صورت مخلوط با کاه یا سیلوی ذرت افزایش کرم تاثیر چشمگیری خواهد داشت. 3.شانه تخم مرغ و کارتن را در آب خیس کنید وبعد از اینکه کاملا خیس شد با دست به صورت خمیر درآورده وبه بستر اضافه کنید. 4.اضافه کردن کاه به علت اینکه باعث هوادهی بستر میگردد نیز کمک کننده است عوامل کلیدی زیست محیطی موثر بر رشد ، تولید مثل، و سلامت کرمهای خاکی شامل دما، رطوبت، هوادهی، اسیدیته_آلکالیته، و میزان مواد غذایی است درجه حرارت کرمهای خاکی در دمای بین 55 و 85 درجه فارنهایت زندگی می کنند .در تولید تجاری کرمهای خاکی ، درجه حرارت ایده آل برای رشد و دامنه فعالیت از 60 درجه تا 80 درجه است. درجه حرارت برای تسهیل کوکون گذاری و خروج از پیله باید بین 60 تا70 درجه فارنهایت باشد. اگر درجه حرارت بستر افزایش بیش از حدداشته باشد میشه با اضافه کردن آب یا کاهش مقدار مواد غذایی دمای آنرا کاهش داد رطوبت کرم های خاکی از طریق پوست خود تنفس میکنند بنابراین باید بستر آنها همیشه مرطوب باشد. رطوبت بسترها باید بین 60 تا 75 درصد حفظ گردد. آنها باید از نور مستقیم خورشید در امان باشند یکی از روش های افزایش تولید کوکون به این صورتاست که تا چند روز آبدهی بسترها را متوقف کنیم و سپس شروع به آبدهی تا رسیدن به رطوبت توصیه شده نماییم هوادهی کرم های خاکی می توانند در محیط های با اکسیژن نسبتا کم است و دی اکسید کربن بالا زنده بمانند و حتی زمانی که در آبغوطه ور می شود که شامل اکسیژن محلول میباشد زنده می مانند. اما در صورتی که هیچ گونه اکسیژنی وجود نداشته باشد خواهند مرد. اگر بستر کرمهای خاکی بیش از حد مرطوب نگه داشته شود و یا اگر غذا بیش از حد داده شود اکسیژن تخلیه خواهد شد.. با کاهش مقدار رطوبت و کاهش در خوراک اکسیژن رسانی برقرار خواهد شد. چرخش مواد در بستر هر دو تا سه هفته به حفظ اکسیژن در بسترها کمک خواهد کرد (پی اچ)PH در تولید تجاری، پی اچ بستر کرمهای خاکی باید در یک محدوده مشخص باشد/6.8 تا7.2 به صورت هفتگی پی اچ بسترها رابا استفاده از پی اچ متر چک کنید اگر در بسترها شرایط اسیدی حاکم بود کربنات کلسیم را به بستر اضافه کنید.نیم پوند سنگ اهک در هر 24 فوت مربع . به ندرت ممکنه است بسترها قلیایی گردند ولی در این صورت مقداری پیت خشک را جهت اصلاح شرایط قلیایی به بستر اضافه کنید.
دشمن کرم خاکی در بستر های ورمی کمپوست (مترجم:مهندس صمدی)
حشرات به بستر کرم های خاکی جذب میشوند زیرا آنها در یک محیط مرطوب و آلی زندگی میکنند. اگر شرایط زندگی کرمها به درستی مهیا نشود، اسیدیته ایجاد شده می تواند شرایط را برای رشد دشمنان طبیعی کرم ها فراهم کند. پرندگان موش کور :علاقه زیادی به خوردن کرم وتخم آنها دارد حلزون:بخصوص حلزونهای گوشتخوار جربها: جربها عاشق محیطهای مرطوب و اسیدی اند. اگر چه جمعیت های کوچکی از در حالت عادی در بستر ها یافت میشود ولی تحت شرایط خاصی جمعیت آنها می تواند زیاد و مشکل ساز شود. جرب ها ی سفید و قهوه ای جرب سفید یا قهوه ای جز حیوانات تغذیه کننده از شکار نیست و تمایل به خوردن کرم های مرده و یا مجروح دارد ولی هنگام حمله به این کرمها می تواند بسیاری از مواد غذایی مورد نیاز کرمهای خاکی را بخورد که این امرهزینه تغذیه کرم را افزایش می دهد وباعث طولانی شدن پروسه کمپوستینگ میشود.. جمعیت جرب در سطوح بالا نیز می تواند باعث بشه کرم ها درعمق بسترباقی بمانند و برای تغذیه به سطح بستر نیایند، و در نتیجه رشد و تولید مثل آنها کند و در نهایت متوقف شود جرب قرمز جرب قرمز انگل کرم های خاکی است و می تواند خود را به بدن کرم بچسباند خون و یا مایعات بدن آنرا بمکد. آنها همچنین قادر به سوراخ کردن و مکیدن مایعات از کپسول تخم کرم خاکی هستند. این جربها اول بار به صورت خوشه های کوچک سفید یا خاکستری، در بستر ظاهر می شوند. جربها ی قرمز بالغ کوچکتر از جربها ی سفید و یا قهوه ای اند، و دارای بدن تخم مرغ شکل قرمز روشن اند و هشت پا دارند مراقبت مناسب از بستر کرم خاکی از تجمع مضر جرب جلوگیری می کند. شرایط زیر معمولا با جمعیت جرب بالا همراه است • آب بیش از حد - بستر بیش از حد مرطوب باعث ایجاد شرایطی میکند که برای کنه مطلوب تر از کرم ها است.ازمرطوب گذاشتن بیش از حد بستر با تنظیم برنامه آبیاری و زهکشی و هوادهی بسترها جلوگیری کنیم. غذا دادن بیش از حد – غذادادن بیش از حد می تواند باعث تجمع غذای تخمیرشده در بستر کرم و کاهش PHگردد.برنامه تغذیه را طوری تنظیم کنید که تمام غذا ظرف چند روز مصرف گردد برنامه تغذیه را بر اساس فصل و درجه حرارت تغییر دهید. کرم ها مواد غذایی کمتری در هوای سرد مصرف می کنند. pH بستر را خنثی (7)نگه دارید. تغذیه بیش از حد مرطوب یا گوشتی - سبزیجات با رطوبت بالا می تواند باعث افزایش جمعیت جربها در بستر کرم شود. استفاده از این خوراکها را محدود کنید ، و اگر جمعیت بالای جربهامشاهده شد، استفاده از این مواد غذایی را تا زمانی که جمعیت جربها تحت کنترل دربیاید قطع کنید. حذف جربها چند روش برای از بین بردن جرب ها ازبستر کرمهای خاکی پیشنهاد شده است. به یاد داشته باشید که هر نوع حذف فیزیکی یا شیمیایی جرب ، تنها به طور موقت خواهد بود مگر اینکه مدیریت بستر کرم شرایط را برای رشد جربها نامطلوب نماید. روش اول: روی بستر کرم ها را نپوشانید و چندین روز در معرض نور خورشید قرار دهید. مقدار آب و غذا را کاهش دهید. جربها این محیط زیست را دوست ندارد، و بستر را ترک میکنند روش دوم: روزنامه و یا مقوای مرطوب را روی بسترها قرار دهید، جربها جذب رطوبت می شوند.بعد از جمع شدن جربها آنها را بردارید و معدوم کنید. این روش را تا زمانی که جمعیت جربها به طور قابل ملاحظه ای کاهش یابد تکرار کنید. روش سوم: قطعات پوست هندوانه و یا طالبی و یا برش های سیب زمینی را در بالای بستر کرم ها قرار دهید. جربها جلب شیرینی شده و در انجا تجمع می یابند که میتوانیدآنها را برداشته و معدوم کنید. مورچه ها: گونه هایی از مورچه ها ممکن است گاهی اوقات برای تولید کنندگان کرم مشکل ساز باشند. مورچه ها جلب مواد غذایی موجود در بستر شده، و حتی بعضی از گونه ها برای تغذیه از کوکون و کرم های نوزاد استفاده میکنند. پیشگیری و کنترل
موانع فیزیکی را می توان در اطراف بستر کرم قرار ویا می توان مورچه ها را با طعمه و اسپری های حشره کش در خارج از بستر معدوم کرد، اما اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از آسیب به کرم ها باید لحاظ گرد
ورمی واش (vermiwash) بعنوان یک اسپری محلول پاشی استفاده می شود و مواد موجود در آن قابل انتقال به برگ، شاخه ها و بخش های دیگر گیاه است. ورمی واش اگر به درستی جمع آوری شده باشد مایع رنگ پریده به رنگ زرد روشن و شفاف است.این محصول علاوه بر نیتروژن، فسفر، پتاس و دیگر عناصر ریزمغذی حاوی هورمون های رشد گیاهی مانند اکسین و سیتوکنین است روش های آماده سازی ورمی واش: 1.یک ظرف نسبتا بزرگ از جنس بتن و یا سطل پلاستیکی یا گلدان سفالی انتخاب کرده و در قسمت پایین یک شیر تخلیه قرار دهید و آنرا بر روی تعدادی آجر بگذارید. 2.در لایه اول شن یا تکه های کوچک از آجر به ارتفاع 10-15 سانتی متر قرار دهید. 3.در بالای لایه شن یک لایه شن درشت به ارتفاع 1-15 سانتی متر قراردهید. 4.روی لایه شن و ماسه درشت به اندازه 40-45 سانتی متر ضایعات آلی از قبل تجزیه شده قرار دهید. 5.حدود 2000 نخ کرم خاکی را به ظرف اضافه کنید. 6.برای به دست آوردن ورمی واش به طورمداوم یک گلدان گلی یا یک سطل کوچک که تعدادی سوراخ در ان ایجاد کرده اید روی ظرف ورمی واش قرار دهید و فتیله پنبه ای یا چوب بامبو را در سوراخها قرار دهید تا آب ازسوراخها به آرامی خارج شود و هر روزبا حدود 4 تا5لیتر اب پر کنید.پس ازحدود 10 روز ورمی اش شروع به تشکیل شدن میکند وروزانه 3 تا 4لیتر ورمی واش خواهید داشت. روش استفاده ورمی واش: 1لیتر از ورمی واش را با 4 تا 5 لیتر آب رقیق کنید و و درطول ساعات شب بر روی گیاه اسپری کنید. مزایای ورمی واش: 1.به عنوان یک تقویت کننده برای گیاه عمل می کند و از بسیاری از بیماری های گیاهی جلوگیری میکند. 2. مخلوط 1 لیتر ورمی واش با 1 لیتر ادرار گاو در10 لیتر آب به عنوان آفت کش زیستی و کود مایع عمل میکند. تولید ورمی واش به صورت شماتیک نکات مهم آب رابه ارامی اضافه کنید و هرگز هنگام اضافه کردن آب مواد کمپوست نشده را اضافه نکنید مواد الی تازه را طی روندورمی واش اضافه نکنید و ازفشرده شدن مواد پیشگیری کنید
قابل کشت کردن خاک‌های شور با کمک کرمها توسط محققان ایرانی
برخی از انواع ورمی کمپوست می‌توانند میزان EC (شوری) خاک را پایین بیاورند اما اینکه بتوان یک خاک غیرقابل کشت را با 21 واحد شوری به کمک این کود به خاک قابل کشت برای سبزیجات تبدیل کرد، کم سابقه است. «ورمی کمپوست»، حاصل عبور مداوم و آرام مواد آلی در حال پوسیدگی از دستگاه گوارشی گونه‌هایی از کرم خاکی است. نسبت کربن به نیتروژن این کود در مقایسه با سایر کودهای سبز مناسب‌تر است و بنابراین شرایط جذب عناصر مغزی برای گیاه در آن بهتر میشود. این شرکت دانش‌بنیان برای تولید این کود از کرم خاکی Eisenia Foetida که در زبان فارسی به نام «کرم خاکی حلقوی بارانی» و در سطح بین‌الملل به نام «کرم قرمز کالیفرنیایی» شناخته میشود، استفاده کرده است. مهندس علیزاده - مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان - در گفت‌وگو با خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به اینکه احیای خاک‌های شور در ایران که مناطق ساحلی وسیعی با خاک‌های غیرقابل کشت دارد از اهمیت زیادی برخوردار است، خاطرنشان کرد: خاصیت احیاگری این کود با افزودن عواملی به آن در آزمایشگاه به وجود آمده است و با اینکه خود ورمی کمپوست نیز کمی شور است، هم از شوری آن کاسته شده و هم توانسته است میزان شوری خاک‌های بوشهر را از 21 به 2 واحد برسانند تا برای کشت گوجه فرنگی که به شیرین‌ترین خاک نیاز دارد نیز مناسب باشد. پایه کود ساخته شده یک کود حیوانی است که مقداری جلبک و پسماند فساد‌پذیر به آن اضافه شده است. این شرکت قصد دارد میزان شوری خاک را با پسماندهای تر افزوده شده به آن، کاهش دهد. به گفته علیزاده، کرم به‌کار گرفته شده برای ساخت این کمپوست به‌طور معمول در طول روز نیم گرم غذا مصرف میکند که برابر وزن آن است اما با تمهیدات به‌کار گرفته شده، اکنون میزان مصرف غذای این کرمها به یک و نیم برابر افزایش پیدا کرده است که میتواند میزان تولید کود را افزایش دهد. به اعتقاد وی میزان تولید و مصرف ورمی کمپوست هم‌اکنون در کشور بسیار پایین است، چراکه آگاهی خوبی به کشاورزان برای استفاده از آن داده نشده است.
تغذیه کرم خاکی: غذای اصلی کرمهای خاکی بقایای مرده و پوسیده گیاهی به انضمام بقایای ریشه‌ی گیاهان و نیز کود دامی است. کرمهای قرمز بارانی بیشتر مواد زائد آشپزخانه را نیز خواهند خورد ضایعات سبزیجاتی که در حین تهیه غذا بوجود می‌آید برای کرمها قابل استفاده میباشد. مانند پوست سیب‌زمینی، هویج، کاهو، کلم، کرفس، سیب، پوست موز، گریپ فروت و پوست پرتقال، برگ چای، چای کیسه‌ای، تفاله قهوه، کاغذ و مقوا. بعضی از ضایعات زودتر از سایر مواد به کود تبدیل میشوند. پوست موز حدود یک هفته طول می‌کشد در حالی که پوست پرتقال حدود یکماه طول خواهد کشید تا کاملاً تجزیه گردد. نوع و مقدار مواد غذایی در دسترس نه تنها بر روی جمعیت کرمهای خاکی بلکه بر روی انواع گونه‌های موجود و نرخ رشد و.... تاثیر می‌گذارد. زائدات کشاورزی شامل باقیمانده محصولات و محصولات جانبی آنها مانند زائدات غلات، دانه‌های روغنی، نیشکر، ساقه ذرت، کتان، کنف، محصولات فرعی کارخانجات روغن، کارخانجات چای و شکر و صنایع مرتبط با میوه و سبزیجات دارای قابلیت تبدیل به کرم پوسال (ورمی‌کمپوست) هستند، روزنامه‌های سیاه و سفید معمولی نیز می‌توانند کمپوست شوند هر چند نیتروژن آنها پایین است و در نتیجه سرعت تجزیه را کاهش میدهند. اگر کاغذ کمپوست شود نباید بیش از 15 درصد وزن کل مواد توده کمپوست باشد. زائدات کشاورزی از قبیل باقیمانده محصولات، زائدات سبزیجات، تفاله نیشکر و... فضولات احشام (فضولات گاو، گوسفند و...، زائدات شهری (زباله شهری)، زباله‌های صنعتی، زائدات گیاهان از قبیل برگ، خاک اره (برای هر صد کیلوگرم خاک اره به یک کیلو نیتروژن نیاز است) و... قابل تغذیه توسط کرمها می‌باشند. کیفیت محصول تولید شده با بکار بردن کود آلی افزایش می‌یابد، اغلب مواد آلی زائد قابل تجزیه بیولوژیکی می‌توانند به کود تبدیل شوند، حدود 5 تا 10 درصد موادی که توسط کرم بلعیده میشوند در بافت‌های بدن کرم بمنظور رشد و فعالیتهای متابولیکی جذب و بقیه بصورت کودهای گرانولی دفع میشوند. در مجموع هر کرم قادر است در روز معادل وزن خود تا 2 برابر تغذیه کند و %60 آنرا به کود ورمی‌کمپوست تبدیل کرده و دفع‌کند. توجه به این نکته ضروری است که کرمها با فلزات، فویل، پلاستیک، مواد شیمیایی، روغن، حلال‌ها، حشره‌کش، صابون، رنگ و... تغذیه نشوند. همچنین باید از انواع مرکبات (پرتقال، لیمو شیرین و گریپ فروت)، پیاز، سیر، میخک، غذاهای پر ادویه و خیلی تند و غذاهای اسیدی اجتناب نمود، همینطور نباید از خرزهره و دیگر گیاهان سمی برای تغذیه کرمها استفاده گردد. گیاهان که با آفت کش یا علف کش سمپاشی شده‌اند نباید در فرآیند کمپوست سازی استفاده شوند. همچنین برخی از مواد به علت اینکه سلامتی انسان را به خطر می‌اندازند و یا مایه رنجش انسان میشوند نباید برای تولید کود استفاده شوند. افزودن مدفوع انسان و حیوانات خانگی توصیه نمی‌شود زیرا باعث انتقال بیماری میشوند. گوشت، استخوان، تخم‌مرغ و محصولات لبنی نباید اضافه شود چون باعث جلب حشرات به محل میشود. اگر مواد غذایی خرد شوند بلعیدن آنها برای کرمها راحت‌تر خواهد بود. به هنگام دادن زباله‌ها در صورت امکان آنها را به تکه‌های کوچکتر تقسیم کنید تا انجام فرآیند تولید کرم پوسال (ورمی‌کمپوست) برای کرمها آسانتر باشد. زباله‌ها را به مدت چند روز در داخل یک مخزن قرار دهید تا باکتری‌ها شروع به شکل‌گیری کنند چون کرمها بسیار به باکتری علاقه دارند. همچنین از مرطوب بودن مخلوط نهایی اطمینان حاصل نمایید که مانند یک کیک اسفنجی باشد. اضافه کردن کمی ماسه ریز به توده ماده آلی به هضم غذا در سنگدان کرم کمک می‌نماید. تغذیه گونه آیزنیا فوتیدا از بستری شامل مواد نیمه پوسیده کود گاوی، کود اسبی (کودها باید خشک باشند) کاه وکلش غلات و برخی زایدات و بقایای گیاهی میباشد، در داخل این بستر اصلی میتوان مواد تازه‌ای چون زایدات سبزیجات و میوه جات، مواد آلی و قابل تجزیه، زباله‌های خانگی، پسماندهای کارخانجات غذایی و حتی لجن و فاضلاب (بجز فاضلاب صنعتی) اضافه نمود. کود مرغی تازه به علت میزان زیاد اوره برای کرمها سمی است و باید بعد از پوسانیدن با سایر مواد مخلوط گردد تا قابل استفاده شود، حتی کود گاوی تازه برای کرمها مناسب نمی‌باشد و باید شستشو شده و یا بصورت پوسیده مصرف گردد. باید توجه داشت که مخلوط کود حیوانی و بقایای گیاهی که پوسیده نباشند در صورت تامین رطوبت مراحل پوسیدگی را خواهند گذراند و به علت فعالیت میکروارگانیزمها دمای آن تا 80 درجه سلسیوس (سانتیگراد) بالا می‌رود که برای کرمها قابل تحمل نیست و لذا باید از کود حیوانی و بقایای گیاهی تنها در صورتی استفاده کرد که به حالت پوسیده یا نیمه پوسیده باشند و مرحله کمپوست شدن را گذرانیده باشند. کرمها در خارج از سفره غذایی حرکت نمی‌کنند و به همین علت جمعیت آنها بسته به دسترسی به مواد غذایی رشد کرده و تثبیت میشود. رطوبت مناسب بستر، هوادهی، تغذیه، جلوگیری از سفت شدن بستر و نگهداری ph در حد 7-8 از نکات کلیدی در تولید کرم پوسال (ورمی‌کمپوست) است. بستر باید بگونه‌ای باشد که هوای زیادی را به درون خود راه بدهد. کرمها علاقه‌ای به باکتریهای بی‌هوازی ندارند و اگر تحت چنین شرایطی قرار گیرند محلی را که باعث آزارشان میشود ترک میکنند و اگر قادر به این کار نباشند خواهند مرد. کرمها نیز درست مانند بیشتر جانوران به تنفس نیاز دارند. لازم است که تقریبا هر دو یا سه هفته یکبار چند اینچ از لایه‌های بالایی بستر را به آرامی بهم زد تا گازهای ایجادشده خارج شوند. این کار همچنین از فشردگی بستر جلوگیری میکند. لایه‌های سطوح پایین‌تر را نیز میتوان به میزانی بسیار کمتر از لایه‌های بالایی بهم زد. در بسترهای کود حیوانی که کرمها مشغول فعالیت تولید کود هستند در اثر فعالیتهای گازی کود حیوانی گاز متان تولید میشود که باعث از بین رفتن کرمها میشود. لازم است که به طور متناوب پشته به هم زده شود تا گاز متان از داخل پشته خارج شده و کرمها فعالیت خود را ادامه دهند. بسته به روش تولید ابزارهای دستی و مکانیزه مختلفی برای این کار وجود دارد. در حال حاضر این کار در ایران با روش دستی و با ابزاری شبیه شن کش انجام میشود. لازم به ذکر است که این کار را با بیل نمیتوان انجام داد چون به کرمها آسیب میرساند. دستگاههایی در ایران در حال طراحی و ساخت است که با بسته‌شدن پشت تراکتور فرایند هوادهی را با سرعت و هزینه کمتر انجام میدهد و امکان تولید در حجمهای انبوه را فراهم میکند. این دستگاه حدود یک میلیون تومان قیمت دارد. از نظر اقتصادی کشت و پرورش کرم خاکی وقتی مقرون به صرفه است که بتوان از موادی که دارای هیچگونه هزینه‌ای نباشد استفاده کرد. مثل پسماندهای رستورانها، آشپزخانه‌ها، اماکن میوه و تره بار، مواد زائد کارخانه‌های تهیه مواد غذایی (کارخانه آردسازی و روغن‌کشی سویا). تغذیه کرمها باید بطور مرتب و معمولا یک بار در هفته صورت گیرد. انباشتن بیش از حد مواد غذایی در بستر، سبب ایجاد بوی نامطبوع و ترکیبات سمی میگردد. بهترین روش برای تهیه برنامه و میزان تغذیه، تعیین میزان مصرف کرم از آخرین تغذیه و همچنین شرایط موجود کرمها میباشد. زمانی که آخرین موادغذایی تغذیه شده تقریبا در حال تمام شدن است زمان تغذیه مجدد میباشد. اگر بنظر برسد که رشد کرمها متوقف شده و یا زاد و ولد آنها کاهش یافته احتیاج به اضافه نمودن پروتئین بیشتری در مواد غذایی میباشد. مرکز تهیه کرم خاکی در فیلیپین توصیه میکند که بهترین ترکیب غذایی برای کرم خاکی مخلوطی از 55 درصد خاک اره، 35 درصد پوسته برنج و 10 درصد سبوس برنج میباشد. این مخلوط باید به مدت 3 هفته تخمیر شود تا حرارت آن بین 5/15 تا 20 درجه سانتیگراد برسد.
کشاورزی ارگانیک چیست؟ ارائه یک تعریف کوتاه، دقیق و واضح از کشاورزی ارگانیک دشوار است چراکه در این باره برخی تصورات وجود دارد که گاه از روی تعصب، ذهن را از اصل واقعیت دور می سازد. از طرفی، بنا به اعتقاد بسیاری دست اندرکاران، کشاورزی ارگانیک موفق یک مفهوم ذهنی است که نیازمند به کارگیری شیوه های عملی خاص می باشد. بنابراین برای اینکه بدانیم به چه سیستمی کشاورزی ارگانیک اتلاق می شود، راحت تر آن است که گفته شود به چه کشاورزی این واژه تعلق نمی گیرد. کشاورزی ارگانیک چیست؟ یکی از تصورات اشتباه در مورد کشاورزی ارگانیک آن است که این شیوه کشاورز بی نیاز از کاربرد مواد شیمیایی می باشد. باید توجه داشت که ساختمان تمام موجودات زنده و غیرزنده، از ترکیبات شیمیایی تشکیل شده است. در حقیقت باید این طور گفت که آن دسته از مواد شیمیایی که به صورت طبیعی به دست آمده اند در کشاورزی ارگانیک و در حاصلخیز نمودن خاک یا حفاظت گیاهان و پرورش دام، استفاده می شوند. البته کشاورزی ارگانیک، سیستمی است که با کاربرد مستقیم یا مصرف همیشگی آن دسته از مواد شیمیایی که به راحتی به فرم قابل حل درمی آیند همچنین کاربرد هر گونه ماده ضد حیات حتی اگر منشا طبیعی داشته باشد، مخالف است. در جایی که استفاده از این ترکیبات الزامی باشد، باید آنهایی به کار بره شوند که کمترین تاثیر سو را در سیستم به جای گذارند. نباید تصور کرد که کشاورزی ارگانیک صرفاً هدف جایگزینی ترکیبات آلی با ترکیبات به اصطلاح آگروشیمیایی را دارد. مثال بارز آن جایگزینی کودهای شیمیایی با کودهای آلی می باشد؛ که ممکن است از نظر تاثیر بر کیفیت محصول، حساسیت نسبت به بیماری ها و آلودگی محیط زیست مشابه (و شاید زیانبار) باشند. واقعیت این است که هیچ چیز اعجاز آمیزی در رابطه با کودهای آلی وجود ندارد. کاربرد غلط مواد آلی، چه به صورت مصرف بیش از حد، و چه به صورت عدم کاربرد آنها در زمان مناسب، و یا ترکیبی از هر دوی این موارد، به نحو چشمگیری سبب اختلال در عمل چرخه های زیستی یا طبیعی می گردد. کشاورزی ارگانیک چیست؟ تصور اشتباه دیگر از کشاورزی ارگانیک، آن است که تصور می شود منظور از کشاورزی ارگانیک یعنی بازگشت به کشاورزی سنتی که سال ها قبل از مکانیزه شدن کشاورزی رواج داشته است. با لعکس، زارعین کشاورزی ارگانیک، نمی توانند خود را از دستاوردهای علمی 50 سال اخیر، بی نیاز بدانند. در حقیقت کشاروزی ارگانیک سعی دارد با بهره گیری از یافته های علوم زیستی به صورت تکنیک های پیشرفته خود را از قید ترکیبات آگروشیمیایی که کشاورزی صنعتی را به خود وابسته کرده است رها ساخته و به بهبود کیفیت خاک و محصولات کشاورزی کمک کند. تناوب کشت، کشت مخلوط، روش های مکانیکی کنترل علف های هرز، درک بهتر هم زیستی میکوریزا، ریزوبیوم ها و رایزوسفر، تجدید ماده آلی و دیگر بخش های زنده خاک، تلفیق زراعت و دامپروری، از موضوعات مورد بحث در کشاورزی ارگانیک است. کشاورزی ارگانیک چیست؟ اسامی و اصطلاحات متعددی تحت عنوان کشاورزی ارگانیک وجود دارد. گفته می شود که در سراسر دنیا حدوداً 16 نام متفاوت از آنچه که کشاورزی ارگانیک می نامیم وجود دارد. برخی از شناخته شده ترین آنها، کشاورزی زیستی، کشاورزی بیولوژیک، کشاورزی تجدید شونده و کشاورزی پایدار است. اصطلاح کشاورزی بیولوژیک در اروپا طرفداران بیشتری دارد؛ در حالیکه در بخش هایی از بریتانیا که به انگلیسی تکلم می کنند و در ایالات متحده آمریکا اصطلاح کشاورزی ارگانیک، کاربرد دارد. علی رغم اختلافات ظاهری این اسامی، اصول همگی مشابه است. این اصولی و اهداف، به طور خلاصه، توسط فدراسیون جهانی جنبش کشاورزی ارگانیک به صورت زیر بیان گردیده است: ** تولید غذا باکیفیت بالا، در حد کافی. ** همگامی با طبیعت، به جای سلطه گری و چیرگی بر آن. ** تقویت چرخه های زیستی در سیستم های زراعی، شامل تقویت میکرو ارگانیسم ها، فون (پوشش جانوری) و فلور ( پوشش گیاهی) خاک و افزایش تنوع گیاهی و جانوری. ** حفظ و افزایش حاصل خیزی خاکها در دراز مدت. ** بهرگیری از منابع تجدید شونده، تا حد امکان. ** فراهم نمودن شرایطی از زندگی برای دام ها که امکان بروز کلیه رفتارهای غریزی را برای آنها فراهم سازد. ** جلوگیری از بروز کلیه اشکال آلودگی ناشی از عملیات مختلف کشاورزی. ** حفظ تنوع ژنتیکی سیستم کشاورزی و محیط اطراف، شامل حفاظت از گیاهان و زیستگاه های طبیعی. ** امکان کسب درامد کافی برای زارعین و جلب رضایت آنها و نیز ایجاد محیط کار سالم. ** در نظر گرفتن اثرات گسترده تر اجتماعی و اکولوژیکی سیستم زراعی. در حقیقت کشاروزی ارگانیک سعی دارد با بهره گیری از یافته های علوم زیستی به صورت تکنیک های پیشرفته خود را از قید ترکیبات آگروشیمیایی که کشاورزی صنعتی را به خود وابسته کرده است رها ساخته و به بهبود کیفیت خاک و محصولات کشاورزی کمک کند این اصول، مبنای عملیات کشاورزی را برای زارعین کشاورزی ارگانیک در سراسر دنیا تشکیل می دهند، و باعث می شوند تا روش های کشاورزی ارگانیک نظیر تهیه کمپوست، کاربرد تناوب های طولانی شامل مخلوط های علوفه ای بقولات و علف های چمنی، همچنین کودهای سبز، اجتناب از مصرف کودهای شیمیایی محلول، اجتناب از عملیات رایج در دامپروری فشرده، اجتناب از مصرف آنتی بوتیک ها و هورمون های محرک، استفاده از روش های حرارتی و مکانیکی در کنترل علف های هرز، تاکید بر فراوری محصول در مزرعه، همچنین عرضه مستقیم محصول به مصرف کنندگان، تاثیر مثبت و مطلوبی بر زندگی جوامع روستایی داشته باشند.
استفاده از کرم خاکی در تغذیه طیور پودر کرم خاکی به نحوموفقیت آمیزی جایگزین پودر ماهی وارداتی در تغذیه طیور,ماهی و سایر حیوانات پرورشی شده است. کشور فیلیپین بدلیل آب و هوای حاره ای و وجود مواد خام فراوان شرایط بسیار مناسبی جهت تولید مقادیر کافی از کرم خاکی دارد. براساس آزمایشات انجام شده برروی بلدرچین های پرورشی، یافت شد که افزایش وزن، ماندگاری و ضریب تبدیل غذایی پرندگانی که با جیره حاوی پودر کرم خاکی تغذیه شدند بهتر از مواردی بوده است که خوراک حاوی پودر ماهی دریافت کرده بودند.مطابق با اطلاعات ارائه شده از سوی گروه علوم و فن آوری در انجمن تحقیق وتوسعه آبزیان و حیوانات دریایی کشور فیلیپین، پودر کرم خاکی مشخصات کاملاً مشابه با پودر ماهی جهت تنظیم جیره های غذایی طیور دارد. همچنین اعلام شده است که تولید این محصول در مقیاس تجاری در کشور فیلیپین مراحل ابتدایی‌خود را طی نموده و آزمایشات نشان داده است که کاربرد محصول جدید از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه می باشد.
تولید ورمی کمپوست در فصول مختلف سال(مترجم:مهندس صمدی) پاییز پاییز بهترین زمان برای برداشت کمپوست آماده و اضافه کردن آن به باغ شماست در این فصل میتوانید مواد موردنیاز فصل زمستانرا نیز انبار کنید. در صورت وجود تکه های بزرگ مواد آلی در بستر میتوانید آنها را بردارید و به کمپوست بعدی اضافه کنیدبرگهای خشک را در یک ظرف جمع وانبار کنید تا در فصل زمستان لایه ای غنی از مواد آلی داشته باشید ضمن اینکه برگ هایدرختان و پرس های یونجه و کاه کپک زده را میتوانید به عنوان عایق بر روی بسترهای ورمی کمپوست در فصل زمستان استفاده کنید زمستان با شروع فصل سرما فرایند کمپوستینگ متوقف نمیگردد. در واقع، شما می توانید زباله های آلی خود را در تمام طول سال بهکمپوست تبدیل کنید. اگر چه سرعت فرایند ورمی کمپوستینگ در فصل زمستان کم یا متوقف خواهد شد در فصل بهارسرعت بیشترخواهد شد.. حتی اگر کمپوست شما یخ بزند، شما می توانید با اضافه کردن مواد در طول زمستان و عایق کردن بسترها با برگهاییکه در طول سال جمع آوری کرده اید کمپوستینگ را ادامه دهید چون با افزایش درجه حرارت روند ورمی کمپوستینگ سرعتمیگیرد. نکته: هنگامی که برف می آید، یک سطل زباله خارج از خانه خود به جمع آوری زباله های آلی در سراسر زمستان اختصاص دهیددر فصل بهار، شما می توانید این زباله به کمپوست خود را اضافه کنید بهار باافزایش درجه حرارت، توده کمپوست شروع به گرم شدن میکند وفرایند تجزیه دوباره شروع خواهد شد. در این فصل شما میتوانید کمپوست خود را هوادهی کنید تا اکسیژن به مرکز توده نیز برسد. اضافه کردن برگ، خاک اره، کاغذ های خرد یا غلات بهجذب هر گونه رطوبت اضافی دربستر کمک کننده است. نکته: در بهار، شما می توانید مقداری خاک را نیز به بستر اضافه کنید.
اضافه کردن پوسته تخم مرغ به بستر ورمی کمپوست
میتواندبه عنوان یک بافرعمل کند و به جلوگیری ازشرایط بیش ازحد اسیدی در بستر کمک کند
شخصا ترجیح میدهم قبل ازاضافه کردن پوسته تخم مرغ ،آنها را خردیا اسیاب بکنم.این امر به افزایش نرخ جذب موادمغذی کمک میکندضمن اینکه دیگرقطعات پوسته تخم مرغ قابل مشاهده نیستند. من همچنین سعی میکنم زرده موجود در پوسته را به جای شستشو نگه دارم چون منبع خوبی برای نیتروژن خواهد بود ضمن اینکه ضرری هم برای کرم ها نخواهد داشت از آنجا که کلسیم نقش مهمی درتولیدمثل کرمهای خاکی بازی میکند با اضافه کردن پوسته تخم مرغ میزان زاد و ولد و کوکون ریزی کرم های خاکی افزایش می یابد. اگرشماتخم مرغ خور نیستید ،گزینه های دیگری برایاضافه کردن کلسیم وجود دارد. جایی خواندم که میتوان از آهک یا کربنات کلسیم استفاده کرد ولی من توصیه میکنم که بهتر است فقط در موارد اسیدی شدن شدیدبستر از آهک استفاده شوده زیرا ممکن است توازن سیستم به هم بخورد که این امر برای کرمها بسیار مضر است. کرم کمپوست درواقع بسیار مقاوم به شرایط اسیدی است و محدوده پی اچ بین 5 تا 9 را بخوبی تحمل میکند. گرد و غبار سنگ(rock dust )میتونه انتخاب بهتری نسبت به آهک باشه چون ضمن اینکه مثل پوسته تخم مرغ ؛کلسیم را به کندی آزاد میکند میتوان از سایر مزایای آن هم استفاده کرد.
از کجا بفهمیم ورمی کمپوست ما آماده است _برداشت ورمی کمپوست(مترجم:مهندس صمدی) شبیه خاک است و هیچیک ازمواد آلی و مواد غذایی در آن قابل مشاهده نیستند.ضمن اینکه حجم آن به علت اینکه ورمی کمپوست نهایی از بستر اولیه متراکم تر است کاهش یافته است نکته:یک تست ساده جهت شناسایی اینکه آیا کمپوست شما آماده است یا نه این است که یک نمونه کوچک از ورمی کمپوست را دریک کیسه پلاستیکی بریزید و درب کیسه را ببندید.اگر بعد از 24 تا 48 ساعت که در کیسه را باز کردید بوی بدی به مشام نرسید نشاندهنده اینست که کمپوست شما آماده است.به محض آماده شدن باید اقدام به برداشت ورمی کمپوست کنید در غیر اینصورت کمپوست آماده شده برای کرمها سمی و کشنده میباشد. با توجه به آب و هوای سرد و فصل کوتاه تابستان، فرآیند کمپوست در نیوفنلاند و لابرادورممکن است از یک تا دو سال طول بکشد. مدت زمانی که طول می کشد کمپوست شما به یک کمپوست غنی، یا هوموس تبدیل شود بستگی به آب و هوا و میزان تلاش شما برای این کار دارد.
نحوه استفاده و مزایای ورمی کمپوست مخلوط با خاک گلدان برای استفاده در گلدانهای خانگی استفاده به عنوان مالچ در اطراف درختان، درختچه ها و گیاهان استفاده از کمپوست در باغ ، باعث غنی سازی خاک با مواد آلی میشود- واین امر به حفظ رطوبت خاک کمک کننده است. به علاوه، با ترویج گیاهان مقاوم در برابر آفات و چمن، نیاز به کودهای شیمیایی، آفت کش ها و آبیاری به میزان چشمگیری کاهش می یابد
کشاورزی ارگانیک چیست؟ ارائه یک تعریف کوتاه، دقیق و واضح از کشاورزی ارگانیک دشوار است چراکه در این باره برخی تصورات وجود دارد که گاه از روی تعصب، ذهن را از اصل واقعیت دور می سازد. از طرفی، بنا به اعتقاد بسیاری دست اندرکاران، کشاورزی ارگانیک موفق یک مفهوم ذهنی است که نیازمند به کارگیری شیوه های عملی خاص می باشد. بنابراین برای اینکه بدانیم به چه سیستمی کشاورزی ارگانیک اتلاق می شود، راحت تر آن است که گفته شود به چه کشاورزی این واژه تعلق نمی گیرد. یکی از تصورات اشتباه در مورد کشاورزی ارگانیک آن است که این شیوه کشاورز بی نیاز از کاربرد مواد شیمیایی می باشد. باید توجه داشت که ساختمان تمام موجودات زنده و غیرزنده، از ترکیبات شیمیایی تشکیل شده است. در حقیقت باید این طور گفت که آن دسته از مواد شیمیایی که به صورت طبیعی به دست آمده اند در کشاورزی ارگانیک و در حاصلخیز نمودن خاک یا حفاظت گیاهان و پرورش دام، استفاده می شوند. البته کشاورزی ارگانیک، سیستمی است که با کاربرد مستقیم یا مصرف همیشگی آن دسته از مواد شیمیایی که به راحتی به فرم قابل حل درمی آیند همچنین کاربرد هر گونه ماده ضد حیات حتی اگر منشا طبیعی داشته باشد، مخالف است. در جایی که استفاده از این ترکیبات الزامی باشد، باید آنهایی به کار بره شوند که کمترین تاثیر سو را در سیستم به جای گذارند. نباید تصور کرد که کشاورزی ارگانیک صرفاً هدف جایگزینی ترکیبات آلی با ترکیبات به اصطلاح آگروشیمیایی را دارد. مثال بارز آن جایگزینی کودهای شیمیایی با کودهای آلی می باشد؛ که ممکن است از نظر تاثیر بر کیفیت محصول، حساسیت نسبت به بیماری ها و آلودگی محیط زیست مشابه (و شاید زیانبار) باشند. واقعیت این است که هیچ چیز اعجاز آمیزی در رابطه با کودهای آلی وجود ندارد. کاربرد غلط مواد آلی، چه به صورت مصرف بیش از حد، و چه به صورت عدم کاربرد آنها در زمان مناسب، و یا ترکیبی از هر دوی این موارد، به نحو چشمگیری سبب اختلال در عمل چرخه های زیستی یا طبیعی می گردد.
تصور اشتباه دیگر از کشاورزی ارگانیک، آن است که تصور می شود منظور از کشاورزی ارگانیک یعنی بازگشت به کشاورزی سنتی که سال ها قبل از مکانیزه شدن کشاورزی رواج داشته است. با لعکس، زارعین کشاورزی ارگانیک، نمی توانند خود را از دستاوردهای علمی 50 سال اخیر، بی نیاز بدانند. در حقیقت کشاروزی ارگانیک سعی دارد با بهره گیری از یافته های علوم زیستی به صورت تکنیک های پیشرفته خود را از قید ترکیبات آگروشیمیایی که کشاورزی صنعتی را به خود وابسته کرده است رها ساخته و به بهبود کیفیت خاک و محصولات کشاورزی کمک کند. تناوب کشت، کشت مخلوط، روش های مکانیکی کنترل علف های هرز، درک بهتر هم زیستی میکوریزا، ریزوبیوم ها و رایزوسفر، تجدید ماده آلی و دیگر بخش های زنده خاک، تلفیق زراعت و دامپروری، از موضوعات مورد بحث در کشاورزی ارگانیک است. اسامی و اصطلاحات متعددی تحت عنوان کشاورزی ارگانیک وجود دارد. گفته می شود که در سراسر دنیا حدوداً 16 نام متفاوت از آنچه که کشاورزی ارگانیک می نامیم وجود دارد. برخی از شناخته شده ترین آنها، کشاورزی زیستی، کشاورزی بیولوژیک، کشاورزی تجدید شونده و کشاورزی پایدار است. اصطلاح کشاورزی بیولوژیک در اروپا طرفداران بیشتری دارد؛ در حالیکه در بخش هایی از بریتانیا که به انگلیسی تکلم می کنند و در ایالات متحده آمریکا اصطلاح کشاورزی ارگانیک، کاربرد دارد. علی رغم اختلافات ظاهری این اسامی، اصول همگی مشابه است. این اصولی و اهداف، به طور خلاصه، توسط فدراسیون جهانی جنبش کشاورزی ارگانیک به صورت زیر بیان گردیده است: ** تولید غذا باکیفیت بالا، در حد کافی. ** همگامی با طبیعت، به جای سلطه گری و چیرگی بر آن. ** تقویت چرخه های زیستی در سیستم های زراعی، شامل تقویت میکرو ارگانیسم ها، فون (پوشش جانوری) و فلور ( پوشش گیاهی) خاک و افزایش تنوع گیاهی و جانوری. ** حفظ و افزایش حاصل خیزی خاکها در دراز مدت. ** بهرگیری از منابع تجدید شونده، تا حد امکان. ** فراهم نمودن شرایطی از زندگی برای دام ها که امکان بروز کلیه رفتارهای غریزی را برای آنها فراهم سازد. ** جلوگیری از بروز کلیه اشکال آلودگی ناشی از عملیات مختلف کشاورزی. ** حفظ تنوع ژنتیکی سیستم کشاورزی و محیط اطراف، شامل حفاظت از گیاهان و زیستگاه های طبیعی. ** امکان کسب درامد کافی برای زارعین و جلب رضایت آنها و نیز ایجاد محیط کار سالم. ** در نظر گرفتن اثرات
واحد فروش